Columns
Dit is de nieuwste column. Alle andere columns komen in de lijst hiernaast. Klik er op om het hieronder te kunnen lezen.
Verbinding middels Dialoog 10
diversen, 2021-04
Stichting De Engel van Hoorn
Verbinding middels dialoog.
Beste vriend(in) van De Engel van Hoorn,
Na de oproep om kopij aan te dragen zoals persoonlijke belevingen, gedichten en/of wijsheden zijn er onderstaand een aantal reacties binnengekomen.
Ondanks het koude weer buiten, slaan de planten en bloemen er zich doorheen. De schoonheid mag aanschouwd worden en betere tijden zijn in aantocht……….
Ingezonden post door Marijke van der Horst
De rivier van het leven stroomt tussen de oevers van pijn en plezier.
Ingezonden post door Annet van der Burg ( www.met-andere-blik.nl )
Vrede, geloof, liefde en hoop.
Er brandden vier kaarsen in een verstilde ruimte. Als je je oren gebruikte om goed te luisteren, kon je dwars door de stilte heen horen wat ze tegen elkaar zeiden. Maar ook hoe ze elkaar meesleepten in hun onvermogen.
De eerste kaars zei: “Ik ben vrede! Maar er zijn te weinig mensen die mijn licht ingeschakeld kunnen houden.” De kaars van de vrede hoorde geen positief tegengeluid. De vlam nam geleidelijk af en verdween.
Met de tweede kaars ging het eigenlijk net zo. Het was de kaars van het geloof. Deze kaars hoorde alleen maar geluiden dat ze niet langer essentieel was. Daarom had het geen zin om te blijven branden. Er waaide een zacht briesje over haar heen en doofde haar boodschap.
De derde kaars had altijd het meest zijn best gedaan om de mensen tot horen aan te zetten. “Ik ben liefde. Maar ik heb niet de kracht om te blijven. Mensen laten me achter en begrijpen me niet. Ze luisteren wel maar ze horen me niet.” En zonder enig geluid vervaagde ook hij.
Er kwam een kind de ruimte binnen. Het kind zag dat de lichten van de drie kaarsen doofden. Daar naar elkaars negativiteit te luisteren, redden zij het niet om te blijven branden. Het kind vroeg zich af hoe ze de kaarsen zou kunnen helpen om de wereld te verlichten.
Toen fluisterde de vierde kaars: “Wees niet bang. Zolang mijn vlammetje brand, kunnen we de andere kaarsen weer aansteken. Ik ben de kaars van de hoop.” Het kind pakte met stralende oogjes de kaars van hoop vaste en stak de andere drie kaarsen weer aan. De kaars van de hoop fluisterde dat ze voor eeuwig zou blijven branden. Als je heel goed luistert, kun je de hoop horen.
Uit: Op de hoogte, relatiemagazine van de Hezenberg, jaargang 75, nr. 1.
Ingezonden post door Diet IJskes.
Een schitterend lied verpakt in een mooie video.
Bij deze dank voor de inzendingen. Bezoek ook eens onze website voor aanvullende informatie www.engelvanhoorn.nl . Blijft denken, blijft schrijven!
Met vriendelijke groeten, Marco Holt. (Secretaris van De Engel van Hoorn)