Columns

Dit is de nieuwste column. Alle andere columns komen in de lijst hiernaast. Klik er op om het hieronder te kunnen lezen.

Onze moeder in de hemel

“Tel uw zegeningen, tel ze één voor één”, zong mijn moeder tijdens de afwas. In mijn bedje daarboven probeerde ik dat – en viel in slaap. Teveel zegeningen misschien.  Alle vrouwen worden als hun moeder; dat is hun tragedie. Geen man wordt het, dat is zijn tragedie, zegt Oscar Wilde. Ligt het zo scherp? Zwangerschap, baren, borstvoeding, ach, soms was ik jaloers om vrouwen en hun scheppende levenskracht. Lang was ik huisman om dichterbij dat geheim te komen. En ja, ik leerde iets over die intieme liefde tussen ouder en kind. Maar Moederdag vond ik altijd vreemd, commercieel. Je houdt toch gewoon altijd van je moeder?

Zijn moeders dan engelen? Wie ben ik, als ik geen moeder meer ben? Het kind bepaalt mijn identiteit… zoiets. De Moeders van de Plaza del Mayo als mater dolorosa: lijdend om hun kind in gevangenis of graf. Maria onder het kruis. De moeders van Auschwitz die kinderliedjes zongen vlak voor de gaskamers. Een Hebreeuws spreekwoord zegt: God kan niet overal zijn, daarom maakte Hij moeders….

Onze Moeder in de hemel stuurt haar engelen naar de wereld. Wijze boodschappers van het Licht. Zie, een nieuw begin voor Maria. Voor Paulus. Voor mannen om hun innerlijke eigen engel te beschermen. Zodat de moeders van de toekomst op ons kunnen rekenen.

Ron Rote

Zondag Moederdag vanaf 13.30 in de Oosterkerk: 10 jaar de Engel van Hoorn. Vier het mee!

Reacties zijn gesloten.

Alle Columns